بازبینی درمان با ویتامین برای بیماری HD
یک کارآزمایی بالینی کوچک با دوز بالای بیوتین و تیامین برای درمان HD در اسپانیا در حال برنامه ریزی است. این کارآزمایی بر اساس تحقیقاتی است که HD را به یک بیماری عصبی تخریب کننده دیگر به نام بیماری گانگلیون بازال پاسخگو به بیوتین-تیامین (BTBGD) مرتبط می کند.
یک گروه تحقیقاتی در اسپانیا در حال برنامه ریزی یک کارآزمایی بالینی است تا بررسی کند که آیا مکمل بیوتین و تیامین ممکن است به درمان علائم حرکتی بیماری هانتینگتون کمک کند یا خیر. این استراتژی از مشاهدات آنها ناشی شد که برخی از تغییرات پروتئینی در موش ها و افراد دارای جهش ژن HD شبیه به تغییرات دیده شده در یک اختلال نادر مغزی دیگر، بیماری گانگلیون بازال پاسخگو به بیوتین-تیامین (BTBGD) است. مانند HD، BTBGD بخشی از مغز به نام استریاتوم را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث مشکلات حرکتی می شود. مکمل روزانه ویتامین بیوتین و تیامین یک درمان تایید شده برای BTBGD است و با موفقیت برای افراد مبتلا به این بیماری استفاده شده است. یک نشریه اخیر شواهدی ارائه می دهد که این درمان می تواند در HD نیز ارزش امتحان کردن داشته باشد، اما ابتدا یک کارآزمایی بالینی دقیق در افراد مبتلا به HD مورد نیاز است.
رویکرد به درمان بیماری هانتینگتون از زاویه ای جدید
افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون (HD) دارای جهش در ژنی به نام هانتینگتون هستند که یک پروتئین هانتینگتون گسترش یافته و طولانی تر از حد معمول ایجاد می کند. این پروتئین در مغز جمع می شود و تصور می شود برای سلول های مغزی سمی است و منجر به علائم HD می شود. تحقیقات در مورد درمان HD عمدتاً بر هدف قرار دادن ژن و پروتئین هانتینگتون متمرکز بوده است. بسیاری از این درمان ها و روش های درمانی با هدف کاهش سطح پروتئین هانتینگتون از طریق روش های مختلف انجام می شود و چندین کارآزمایی بالینی فعلی، هم گذشته و هم حال، با این هدف در ذهن توسعه یافته اند.
اعتبار تصویر: Lightfield Studios
با این حال، زمینه تحقیقات HD متنوع است و دانشمندان در حال بررسی اهداف درمانی دیگر از زوایای مختلف هستند. اخیراً گروهی از محققان HD در اسپانیا نقش خانواده ای از پروتئین ها به نام CPEB را در بیماری های عصبی تخریب کننده بررسی کرده اند. کار این گروه تحقیقاتی در سپتامبر 2021 در مجله Science Translational Medicine منتشر شد و توسط دکتر خوزه لوکاس در روز 1 کنفرانس CHDI HD Therapeutics در مارس 2022 ارائه شد.
وظیفه اصلی پروتئین های CPEB در سلول ها، اصلاح مولکول پیام ژنتیکی RNA به گونه ای است که بر اندازه و مقدار پروتئین های تولید شده توسط پیام RNA تأثیر می گذارد. CPEB ها با طولانی یا کوتاه کردن بخشی از پیام RNA به نام دم پلی A بر ایجاد پروتئین تأثیر می گذارند. این دم می تواند در مکان های کمی متفاوت قرار گیرد و به یک ژن اجازه می دهد تا “دستور العمل های” مختلفی برای تولید پروتئین هایی با طول های مختلف ایجاد کند. هنگامی که دم پلی A بسیار کوتاه است، این نشان می دهد که دستور RNA باید از بین برود. بنابراین، اقدامات و مقادیر CPEB ها می تواند به طور قابل توجهی بر طول و سطح مولکول های پروتئینی مهم در سلول ها تأثیر بگذارد.
از CPEB ها تا کمبود ویتامین
پروتئین های CPEB نقش مهمی در رشد مغز و در سلول های عصبی بالغ دارند. تغییرات در اقدامات و سطوح پروتئین های CPEB در هنگام مطالعه اوتیسم و صرع مشاهده شده است، اما پروتئین های CPEB هنوز به طور دقیق در بیماری های عصبی تخریب کننده مانند HD مورد بررسی قرار نگرفته بودند. در این مطالعه اخیر، تیم لوکاس تغییراتی را در سطوح CPEB در مغز انسان ها و موش ها با ژن HD مشاهده کرد. این امر باعث شد تا آنها با دقت بیشتری به چگونگی تأثیر آن بر سطوح سایر پیام های RNA و پروتئین های مرتبط با HD و سایر بیماری های مغزی نگاه کنند.
یکی از ژن های تحت تأثیر تغییرات در سطوح CPEB، ژنی بود که در بیماری گانگلیون بازال پاسخگو به بیوتین-تیامین (BTBGD) شناسایی شد. این یک اختلال ژنتیکی بسیار نادر (یک در یک میلیون) است که معمولاً در اوایل کودکی رخ می دهد و توانایی مغز را در استفاده از تیامین غذایی (همچنین به عنوان ویتامین B1 شناخته می شود) مختل می کند. مانند HD، BTBGD باعث آسیب به بخشی از مغز به نام استریاتوم می شود که منجر به مشکلات حرکتی، خلقی و فکری می شود. اما برخلاف HD، درمانی وجود دارد که می تواند بیش از مدیریت علائم انجام دهد. با تجویز خوراکی روزانه بیوتین و تیامین، به طور معمول بهبودی بالینی کامل از BTBGD گزارش می شود، اگر درمان به زودی پس از مشاهده علائم شروع شود و اگر درمان مادام العمر حفظ شود. شباهت های بالینی بین BTBGD و HD و یافته های ژنتیکی آنها، گروه لوکاس را بر آن داشت تا بررسی کنند که آیا کمبود تیامین نیز ممکن است در HD رخ دهد و آیا مکمل ویتامین می تواند راهی برای درمان آن باشد.
در واقع، محققان دریافتند که موش های مبتلا به HD علائم آزمایش خون مشابه BTBGD، از جمله کمبود تیامین را نشان می دهند و بافت مغز انسان HD نیز علائم کمبود تیامین را نشان می دهد. این امر باعث شد تا آنها با آزمایش ترکیبی از دوز بالای بیوتین و تیامین در دو نوع موش مبتلا به HD پیشروی کنند. این درمان از کمبود تیامین در مغز جلوگیری کرد، سلامت مغز را بهبود بخشید و میزان از دست دادن سلول های عصبی را در مقایسه با موش های درمان نشده کاهش داد. بر اساس این مشاهدات، محققان فکر می کنند این امکان وجود دارد که افراد مبتلا به HD نیز از مکمل ویتامین تیامین و بیوتین بهره مند شوند.
مانند HD، BTBGD باعث آسیب به بخشی از مغز به نام استریاتوم می شود که منجر به مشکلات حرکتی، خلقی و فکری می شود. اما برخلاف HD، درمانی وجود دارد که می تواند بیش از مدیریت علائم انجام دهد.
انتقال یافته های موش به انسان؟
این نتایج امیدوارکننده در موش ها به این معنی نیست که افراد مبتلا به HD باید شروع به مصرف مقادیر زیادی بیوتین و تیامین از فروشگاه مواد غذایی کنند. تحقیقات انجام شده در مدل های موش محدود به علائم حرکتی HD بود و علائم شناختی و روانپزشکی HD را ارزیابی نکرد. همانطور که بارها آموخته ایم، حیوانات و سلول ها در یک ظرف می توانند بینش ارزشمندی در مورد HD ارائه دهند و نقطه شروعی برای آزمایش درمان ها باشند، اما تنها راه آزمایش ایمنی و اثربخشی درمان های جدید، انجام آزمایشات بالینی است. تا به امروز، درمان های امیدوارکننده مبتنی بر ویتامین (به عنوان مثال CoQ10) در آزمایشات انسانی موفقیت آمیز نبوده اند.
علیرغم این محدودیت ها، یک آزمایش تصادفی شده مستقر در اسپانیا برای استفاده از بیوتین و تیامین برای درمان افراد مبتلا به HD در حال طراحی است، با این امید که درمان خوراکی ترکیبی ممکن است بتواند پیشرفت HD را در افراد مبتلا به HD در مراحل اولیه تا میانی تغییر دهد. آزمایش بالینی ممکن است گام منطقی بعدی باشد، اگرچه برخی از محققان و پزشکان این سوال را مطرح کرده اند که چرا طراحی این آزمایش شامل یک گروه دارونما برای مقایسه نیست. با این وجود، مکمل ویتامین به راحتی قابل اجرا است و درمان ترکیبی با دوز بالا بیوتین و تیامین قبلاً بی خطر بودن خود را ثابت کرده است. علاوه بر این، هر دو ویتامین توسط آژانس های نظارتی مختلف تایید شده اند و با هزینه کمی در دسترس هستند. ما از این دانش که این نوع درمان شواهدی مبنی بر تحمل خوب، ایمن و موثر بودن برای بیماران مبتلا به BTBGD است، دلگرم شده ایم و مشتاقانه منتظر شنیدن اخبار بیشتر در مورد آزمایش آینده در افراد مبتلا به HD هستیم.
بیشتر بدانید
برای اطلاعات بیشتر در مورد سیاست افشای اطلاعات ما، به سوالات متداول مراجعه کنید…
