آیا خون کلید آزمایش درمانها در مراحل اولیه بیماران مبتلا به HD را در خود دارد؟
مطالعه جدیدی توسط محققان جانز هاپکینز، روشی غیرتهاجمی برای ردیابی پیشرفت بیماری هانتینگتون را شرح میدهد. این روش میتواند حتی قبل از شروع نشان دادن علائم در بیماران، برای کمک به آزمایش درمانها در مراحل اولیه بیماری استفاده شود.
محققان جانز هاپکینز به رهبری ونژن دوان، روشی غیرتهاجمی برای ردیابی پیشرفت بیماری هانتینگتون (HD) ایجاد کردهاند که میتواند قبل از شروع نشان دادن علائم در بیماران استفاده شود. محققان با استفاده از نوعی اسکن مغزی به نام MRI نشان دادهاند که در مدلهای موشی HD میتوانند میزان خون در مغز را به طور دقیق اندازهگیری کنند. پیشنهاد شده است که این روش میتواند به عنوان یک نشانگر زیستی پیشرفت HD استفاده شود، حتی قبل از اینکه علائم اندازهگیری شده به طور سنتی ظاهر شوند. نشانگرهای زیستی آزمایشهای آزمایشگاهی هستند که میتوانیم برای پیشبینی روند بیماری در یک بیمار زنده انجام دهیم و ممکن است کلید شناسایی داروهای مؤثر HD باشند.
چرا به نشانگرهای زیستی مختلف برای HD نیاز داریم؟
علیرغم ناامیدیهای اخیر در نتایج آزمایش بالینی ASO، جامعه تحقیقاتی HD به هیچ وجه امید خود را برای تولید دارویی که ژن جهشیافته بیماری هانتینگتون را خاموش کند یا بیماری را از طریق دیگری کند نماید، از دست نداده است. در بسیاری از موارد، آزمایشهای بالینی انجام شده تا به امروز، داروها را در بیماران «آشکار» آزمایش میکنند که علائم واضح HD دارند که میتوان آنها را در طول آزمایش برای تعیین اینکه آیا داروی مورد بررسی مؤثر است یا خیر، تحت نظر قرار داد.
اما شاید لازم باشد این داروها را در مراحل اولیه بیماری آزمایش کنیم تا HD را متوقف کنیم؟ مشکل انتخاب آزمایش یک داروی جدید در مراحل اولیه قبل از اینکه بیماران علائمی داشته باشند، این است که بفهمیم چه چیزی را میتوانیم اندازهگیری کنیم تا ببینیم آیا دارو مؤثر است یا خیر. اینجاست که نشانگرهای زیستی وارد میشوند. اگر بتوانیم نشانگر زیستی را پیدا کنیم که بتوان آن را در بیماران بدون علائم آشکار اندازهگیری کرد، این میتواند برای پزشکان بسیار مفید باشد تا بیماران را ردیابی و نظارت کنند و امیدواریم در آینده ببینند که آیا داروها به کند کردن پیشرفت بیماری آنها حتی در مراحل بسیار اولیه کمک میکنند یا خیر.
آیا حجم خون یک نشانگر زیستی خوب است؟
جریان خون خوب برای سلامت مغز بسیار مهم است زیرا اکسیژن و سایر مواد مغذی را به سلولهای مغزی میرساند تا آنها را به خوبی تغذیه کرده و به درستی کار کنند. بدون جریان خون خوب یا منبع خوب اکسیژن و مواد مغذی، سلولهای مغزی میتوانند بیمار شده و از بین بروند. به طور شگفتانگیزی، در افراد مبتلا به HD، حجم خون در مغز در مقایسه با افراد دارای مغز سالم به طور قابل توجهی کمتر است.
در این مطالعه، تیم دوان از نوعی اسکن مغزی MRI استفاده کردند که به آنها اجازه میدهد تا حجم دقیق خون در مغز موشهای HD را که به گونهای مهندسی شدهاند که جهش مشابهی با افراد مبتلا به HD داشته باشند، محاسبه کنند. حجم خون اندازهگیری شده در این اسکن در طول عمر موش HD تغییر میکند. حتی زمانی که موشها بسیار جوان بودند و هنوز علائمی از HD نشان نداده بودند، حجم خون آنها از قبل کمتر از حد طبیعی بود. محققان پیشنهاد میکنند که ردیابی دقیق حجم خون مغز میتواند به عنوان یک نشانگر زیستی اولیه برای پیشرفت HD مفید باشد.
آیا اندازهگیری حجم خون میتواند نشان دهد که داروهای HD مؤثر هستند؟
گروهی از محققان همچنین بررسی کردند که آیا استفاده از CRISPR برای ویرایش جهش HD علائم HD را در مدل موشی بهبود میبخشد یا خیر. CRISPR یک فناوری ویرایش ژن است که به دانشمندان اجازه میدهد تا به طور دقیق یک ناحیه از توالی DNA را تغییر دهند. در این مورد، CRISPR برای خاموش کردن هر دو نسخه ژن هانتینگتین – هم شکلهای طبیعی و هم شکلهای بیماری – برای خاموش کردن بیان هر دو استفاده شد. این رویکردی مشابه با درمانهای کاهشدهنده هانتینگتین است که در حال حاضر در آزمایشهای بالینی به رهبری Novartis، uniQure و دیگران قرار دارند.
محققان با استفاده از تکنیک اسکن MRI و سایر آزمایشهای عملکرد مغز، موشهای HD معمولی را با موشهایی که با درمان CRISPR درمان شده بودند، مقایسه کردند. همانطور که انتظار داشتند، درمان CRISPR شروع علائم را در موشهای HD به تأخیر انداخت.
با این حال، نکته مهم این است که موشهای تحت درمان با CRISPR، حجم خون مغزی تغییر یافته خود را حتی زمانی که موشها در سنی بودند که هنوز نمیتوان علائم را اندازهگیری کرد، بازیابی کردند. این نشان میدهد که با این درمان، استفاده از حجم خون مغز به عنوان یک نشانگر زیستی بیماری میتواند نشان دهد که آیا درمانهای اولیه مؤثر هستند یا خیر.
این برای موشها خوب به نظر میرسد، اما در مورد افراد مبتلا به HD چطور؟
در حالی که تغییر در حجم خون مغز در موشهای HD از آنچه میدانیم در مغز افراد مبتلا به HD رخ میدهد تقلید میکند، مهم است که به یاد داشته باشیم که همه این آزمایشها در موشها انجام شدهاند، نه در انسانها که بدیهی است ساختارهای مغزی متفاوتی دارند. هنوز راه زیادی در پیش است تا بتوانیم مطمئن باشیم که همین اندازهگیری حجم خون مغز یک نشانگر زیستی خوب در افراد مبتلا به HD خواهد بود. برای انجام این کار، باید این یافتهها را در آزمایشهای بالینی با افراد تأیید کنیم. یکی از مزایای این رویکرد جدید حجم خون این است که MRI یک روش غیرتهاجمی است، بنابراین بررسی این اندازهگیری امیدوارانه در مقایسه با ضربه نخاعی یا سایر اقدامات تهاجمی که در حال حاضر استفاده میشوند، برای بیماران کمهزینهتر خواهد بود.
با این حال، این یک گام امیدوارکننده در کشف داروی HD است. دانشمندان اکنون یک معیار جدید دارند که میتوانند از آن در آزمایشگاه برای مطالعه تغییرات در مدلهای HD قبل از نشان دادن علائم و آزمایش داروهای مختلف در این مدلها استفاده کنند. امید است که مداخله زودهنگام با داروهای خوب در افراد مبتلا به تشخیص HD ممکن است پیشرفت بیماری هانتینگتون را به طور کلی به تأخیر بیندازد یا حتی متوقف کند. ما مشتاقانه منتظر خواندن اطلاعات بیشتر در مورد این کار هستیم!
بیشتر بدانید
برای اطلاعات بیشتر در مورد سیاست افشای اطلاعات ما، به سوالات متداول مراجعه کنید…
