
نه فقط در سر شما: مشکلات گوارشی در بیماری هانتینگتون
موشهای مبتلا به بیماری هانتینگتون مواد مغذی کمتری از غذا جذب میکنند – که ممکن است به توضیح علت کاهش وزن بیماران انسانی کمک کند.

احتیاط: ترجمه خودکار – احتمال خطا
برای انتشار اخبار تحقیقات HD و بهروزرسانیهای آزمایشی در اسرع وقت به حداکثر تعداد افراد، این مقاله به طور خودکار توسط هوش مصنوعی ترجمه شده و هنوز توسط ویراستار انسانی بررسی نشده است. در حالی که ما تلاش میکنیم اطلاعات دقیق و قابل دسترس ارائه دهیم، ترجمههای هوش مصنوعی ممکن است حاوی خطاهای دستوری، تفسیرهای نادرست یا عبارات نامفهوم باشند.برای اطلاعات موثقتر، لطفاً به نسخه اصلی انگلیسی مراجعه کنید یا بعداً برای ترجمه کاملاً ویرایششده توسط انسان دوباره مراجعه کنید. اگر متوجه مشکلات قابل توجهی شدید یا اگر زبان مادری شما این زبان است و میخواهید در بهبود ترجمههای دقیق کمک کنید، لطفاً با editors@hdbuzz.net تماس بگیرید.
کاهش وزن یک علامت شایع در بیماری هانتینگتون است و یکی از مواردی است که هنوز توضیح داده نشده است. اکنون، با مطالعه سیستم گوارشی موشهای HD – و توجه دقیق به مدفوع آنها – محققان سرنخی برای کاهش وزن در HD کشف کردهاند.
کاهش وزن در HD
کاهش وزن یک علامت آشنای بیماری هانتینگتون است، همانطور که بسیاری از بیماران و مراقبان میدانند. به طور مرموزی، کاهش وزن بدن در بیماری هانتینگتون گاهی حتی قبل از بروز علائم آشکار شروع میشود. حتی شگفتانگیزتر، این کاهش وزن میتواند حتی در صورت مصرف بسیار زیاد غذا نیز ادامه یابد. مانند خود بیماری، کاهش وزن در HD در بیمارانی که جهشهای بسیار بزرگی در ژن هانتینگتین دارند، بدتر است – که نشان میدهد درک آن ممکن است اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی وقوع بیماری به ما بیاموزد.

مطالعه اخیر از گروه دکتر Åsa Petersen در سوئد، که توسط HDBuzz پوشش داده شد، نشان داد که اثرات پروتئین هانتینگتین در بخشی از مغز به نام ‘هیپوتالاموس’ احتمالاً در تغییرات وزن بدن در HD نقش دارد. اما این احتمالاً تمام ماجرا نیست – یکی از اسرار ژن هانتینگتین این است که تقریباً در تمام سلولهای بدن شما یافت میشود. بنابراین، آیا ممکن است به طور مستقیم بر روند هضم به نحوی تأثیر بگذارد که به کاهش وزن کمک کند؟
مغز در روده شما – ‘سیستم عصبی رودهای’
نورونها سلولهایی هستند که با استفاده از سیگنالهای الکتریکی و شیمیایی ارتباط برقرار میکنند. به طور کلی، ما فکر میکنیم که نورونها محدود به مغز و سایر مناطق تخصصی مانند چشمها و گوشها هستند. چیزی که بسیاری از مردم نمیدانند این است که میلیونها نورون در بافتهای سیستم گوارشی – معده و روده – وجود دارد. این نورونها وظیفه نظارت بر مصرف غذا و تنظیم روند هضم برای برآوردن نیازهای تغذیهای بدن را بر عهده دارند. دانشمندان این شبکه از نورونها را که گاهی اوقات ‘مغز دوم’ نامیده میشود، ‘سیستم عصبی رودهای’ مینامند.
پیش از این، دانشمندان نشان دادهاند که پروتئین هانتینگتین را میتوان در نورونهای روده یافت. اما اینکه این پروتئین در آنجا چه میکند و آیا جهش آن باعث تغییراتی در هضم میشود یا خیر، همیشه نامشخص بوده است. گروهی از دانشمندان اروپایی به سرپرستی دکتر Nils Wierup و دکتر Maria Bjorkqvist در دانشگاه لوند در سوئد، تلاش کردند تا این مشکل مهم را درک کنند.
تخریب عصبی در روده؟
یکی از راههای ارتباط نورونها در روده، آزاد کردن قطعات کوچک پروتئینی به نام ‘پپتید’ است. این پپتیدها میتوانند پیامهایی را برای تعدادی از موقعیتهای مختلف ارسال کنند، بسته به توالی خاص خود. برخی میگویند “هضم را تسریع کنید”، در حالی که برخی دیگر میگویند “کاهش دهید”.
این ارتباط به فرآیند هضم اجازه میدهد تا با تغییرات در مصرف غذا و نیازهای تغذیهای تنظیم شود. نورونهایی که با برخی از این پپتیدها سیگنال میدهند، در واقع در روده موشهای مدل HD وجود ندارند.
بنابراین، محققان به ساختار سیستم گوارشی در موشهای HD نگاه کردند. معده و روده با سلولهایی پوشیده شدهاند که به هضم غذا و جذب مواد مغذی کمک میکنند. آنها دریافتند که این لایه از سلولها در موشهای مدل HD نازکتر است، که میتواند مشکلات جدی برای تغذیه موشها ایجاد کند.
موشهای مدل HD بیشتر از موشهای معمولی غذای هضم نشده خود را دفع میکنند. این بدان معناست که آنها مواد مغذی کمتری از غذا وارد بدن خود میکنند.
کمتر وارد شود یا بیشتر خارج شود؟
وظیفه اصلی سیستم گوارشی این است که غذا را وارد کند، آن را از طریق بدن حرکت دهد در حالی که مواد مغذی جذب میشوند و مواد زائد دفع میشوند. این ‘خوردن’ و ‘مدفوع کردن’ است، برای بقیه ما.
مدت زمانی که طول میکشد تا غذایی که خورده میشود از طریق سیستم گوارشی عبور کند، در موشهای مدل HD افزایش مییابد، که با توجه به تمام تغییرات مشاهده شده در نورونها و سایر سلولها منطقی است.
اما آیا این بر تغذیه موشها تأثیر میگذارد، یا فقط یک عارضه جانبی بیمار بودن موش است؟ از آنجایی که موشها تمام خوردن و مدفوع کردن خود را در قفس انجام میدهند، میتوان میزان مواد مغذی دریافتی آنها از غذا را اندازهگیری کرد.
مطمئناً، موشهای مدل HD بیشتر از موشهای معمولی غذای هضم نشده خود را دفع میکنند. این بدان معناست که آنها مواد مغذی کمتری از غذا وارد بدن خود میکنند. و موشهایی که هضم کمتری داشتند، بیشتر وزن کم کردند، که نشان دهنده ارتباط بین این دو مشکل است.
پیامدها و اسرار
این مطالعه به خوبی نشان میدهد که موشهای مدل HD مشکلاتی در روده خود دارند که احتمالاً به کاهش وزن آنها کمک میکند. اما محققان هنوز ثابت نکردهاند که این اتفاق در افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون رخ میدهد. بررسی این موضوع در افراد برای کمک به درک ارتباط این یافتهها بسیار مهم خواهد بود. این کار بسیار ارزشمند است – به نظر میرسد افراد لاغر علائم بدتری در HD دارند، بنابراین بهبود تغذیه ممکن است واقعاً به بیماران HD کمک کند. این مطالعه زمینه را برای مطالعات بیشتر در HD انسانی فراهم میکند.
بیشتر بدانید
برای اطلاعات بیشتر در مورد سیاست افشای اطلاعات ما، به سوالات متداول مراجعه کنید…


