باشگاه مغز: فعال ماندن از نظر ذهنی ممکن است روند بیماری هانتینگتون را کند کند
تحقیقات جدید نشان میدهد که درگیری شناختی – مشغول نگه داشتن مغز با فعالیتهایی مانند خواندن، پازل یا یادگیری مهارتهای جدید – میتواند به محافظت از مغز کمک کند و احتمالاً پیشرفت علائم بیماری هانتینگتون را کند نماید.
احتیاط: ترجمه خودکار – احتمال خطا
برای انتشار اخبار تحقیقات HD و بهروزرسانیهای آزمایشی در اسرع وقت به حداکثر تعداد افراد، این مقاله به طور خودکار توسط هوش مصنوعی ترجمه شده و هنوز توسط ویراستار انسانی بررسی نشده است. در حالی که ما تلاش میکنیم اطلاعات دقیق و قابل دسترس ارائه دهیم، ترجمههای هوش مصنوعی ممکن است حاوی خطاهای دستوری، تفسیرهای نادرست یا عبارات نامفهوم باشند.برای اطلاعات موثقتر، لطفاً به نسخه اصلی انگلیسی مراجعه کنید یا بعداً برای ترجمه کاملاً ویرایششده توسط انسان دوباره مراجعه کنید. اگر متوجه مشکلات قابل توجهی شدید یا اگر زبان مادری شما این زبان است و میخواهید در بهبود ترجمههای دقیق کمک کنید، لطفاً با editors@hdbuzz.net تماس بگیرید.
همه ما میدانیم که ورزش برای بدن ما مفید است، اما اگر ورزش دادن مغز بتواند روند بیماری هانتینگتون (HD) را کند کند، چه؟ دکتر استلا کامارا و تیم فوقالعادهاش از IDIBELL، یک مؤسسه تحقیقاتی در اسپانیا، خبرهای هیجانانگیزی را کشف کردهاند: فعال ماندن از نظر ذهنی در طول زندگی ممکن است به کند کردن کوچک شدن مغز و پیشرفت علائم در افراد مبتلا به HD کمک کند.
اندازهگیری تمرینات ذهنی
HD به تدریج به سلولهای مغزی آسیب میرساند و منجر به مشکلاتی در خلق و خو، حرکت و ذهن فرد میشود. اما تحقیقات جدید نشان میدهد که درگیری شناختی – مشغول نگه داشتن مغز با فعالیتهایی مانند خواندن، پازل یا یادگیری مهارتهای جدید – میتواند به محافظت از مغز کمک کند، و احتمالاً پیشرفت علائم HD را کند نماید.
بنابراین دکتر کامارا و تیمش چگونه تأثیر تمرینات ذهنی بر پیشرفت HD را آزمایش کردند؟ آنها کار خود را با استخدام افرادی که آزمایش HD آنها مثبت بود آغاز کردند – هم افرادی که علائم حرکتی نشان میدادند و هم افرادی که هنوز هیچ علائم حرکتی را نشان نمیدادند.
همه شرکتکنندگان در ابتدای این مطالعه یک پرسشنامه را تکمیل کردند که میزان تمرین ذهنی انجام شده در طول زندگی هر فرد را اندازهگیری میکرد – اساساً یک کارت امتیازی تمرین مغز! نمونههایی از تمرینات ذهنی شامل مدت زمانی بود که افراد در مدرسه بودند، مشاغل آنها و سرگرمیهایی که ذهن آنها را فعال نگه میداشت.
پس از این، شرکتکنندگان تعدادی پرسشنامه را تکمیل کردند که معیارهایی از نحوه عملکرد ذهن آنها و همچنین پرسشنامههایی که خلق و خوی آنها را ارزیابی میکرد، ارائه میداد. پرسشنامههایی که بر علائم ذهن و خلق و خو تمرکز داشتند، به صورت سالانه و در طی یک دوره 6 ساله پیگیری شدند.
ردیابی دستاوردهای مغزی
پس از اتمام این مطالعه، محققان مدلهای ریاضی پیچیدهای را برای ردیابی چگونگی تغییر علائم ذهن و خلق و خو در طول زمان در افراد مبتلا به HD، با در نظر گرفتن کارت امتیازی تمرین مغز آنها، به کار بردند. اساساً، آنها میخواستند ببینند که آیا «تمرینات مغزی» بیشتر به معنای کاهش کندتر علائم ذهن و خلق و خو است یا خیر.
«تحقیقات جدید نشان میدهد که درگیری شناختی – مشغول نگه داشتن مغز با فعالیتهایی مانند خواندن، پازل یا یادگیری مهارتهای جدید – میتواند به محافظت از مغز کمک کند، و احتمالاً پیشرفت علائم HD را کند نماید.»
محققان همچنین از تصویربرداری مغزی پیشرفته برای ردیابی تغییرات در مغز افراد مبتلا به HD در طول زمان استفاده کردند. آن را مانند یک فیلم تایم لپس از مغز در نظر بگیرید.
آنها میخواستند ببینند که آیا افراد مبتلا به HD که بیشتر مغز خود را ورزش میدهند، نگهداری مغز بهتری دارند یا خیر. به عبارت دیگر، آیا مغز آنها در مقایسه با کسانی که تمایل کمتری به درگیر کردن مغز خود در آخرین رمان یا جدول کلمات متقاطع داشتند، در طول زمان کمتر کوچک میشود؟ از هر فرد مبتلا به HD که در این مطالعه شرکت داشت، یک تصویر از مغز آنها در ابتدای مطالعه و یک تصویر دیگر از مغز آنها پس از 18 ماه گرفته شد.
تکرارهای ذهنی: یادگیری مادام العمر قدرت مغز را میسازد
دانشمندان از مدلهای ریاضی پیچیده ایجاد شده به این نتیجه رسیدند که همه افراد مبتلا به HD علائم را با یک سرعت تجربه نمیکنند. با این حال، چه چیزی باعث تفاوت در سرعت کاهش علائم شد؟ نویسندگان پیشنهاد میکنند که این درگیری شناختی مادام العمر یک فرد است.
اعتبار تصویر: Natasa Pecanac
محققان اظهار داشتند که افرادی که به طور منظم در طول زندگی خود ذهن خود را به چالش میکشند، چه از طریق تحصیل، مشاغل یا سرگرمیها، تمایل دارند پیشرفت کندتری در علائم حرکتی، ذهنی و خلقی HD نشان دهند. به طور خلاصه، شاید فعال ماندن از نظر ذهنی نه تنها ذهن شما را تیز نگه دارد، بلکه میتواند به مهار برخی از علائم HD نیز کمک کند.
با این حال، یک سوالی که ممکن است بپرسید این است که چگونه فعال بودن از نظر ذهنی با پیشرفت کندتر علائم HD مرتبط است؟ دکتر کامارا و تیمش یک توضیح احتمالی برای این پیشرفت کندتر در علائم HD را با نگاه کردن به تصاویر مغزی گرفته شده در این مطالعه در نظر گرفتند. این تصاویر مغزی نشان داد که افراد مبتلا به HD که در تمرینات ذهنی مادام العمر شرکت داشتند، تابآوری مغزی قویتری داشتند. این بدان معناست که ساختارهای مغزی آنها برای مدت طولانیتری سالمتر باقی ماندند.
به طور خاص، نواحی کلیدی مغز که در ذهن (مانند تصمیمگیری و خودکنترلی)، خلق و خو (مانند تنظیم عاطفی) و علائم حرکتی نقش دارند، بهتر حفظ شدند. بنابراین شاید این تابآوری مغزی قویتر میتواند یکی از دلایلی باشد که چرا علائم HD در افرادی که جلسات منظم خود را در باشگاه مغز در طول زندگی خود داشتهاند، کندتر پیشرفت میکند.
عضلات مغز را منعطف کنید
«محققان اظهار داشتند که افرادی که به طور منظم در طول زندگی خود ذهن خود را به چالش میکشند، چه از طریق تحصیل، مشاغل یا سرگرمیها، تمایل دارند پیشرفت کندتری در علائم حرکتی، ذهنی و خلقی HD نشان دهند.»
خبر خوب این است که برای ورزش دادن به مغز خود نیازی به مدرک دکترا ندارید! در حالی که فعالیتهای خاصی برای کشش عضلات ذهنی شما در این نشریه اخیر پوشش داده نشده است، شواهد زیادی برای حمایت از موارد عملی مختلف وجود دارد که میتواند به شما در ورزش دادن خوب به مغز کمک کند. در اینجا چند راه سرگرمکننده وجود دارد که میتوانید از نظر ذهنی فعال بمانید:
- پازلها و بازیها: جدول کلمات متقاطع، سودوکو و بازیهای حافظه میتوانند مغز شما را سرپا نگه دارند.
- خواندن و یادگیری: کتابها، کتابهای صوتی یا حتی پادکستها میتوانند ایدههای جدیدی را برانگیزند و اتصالات مغزی را تقویت کنند.
- زبان: یادگیری یک زبان جدید یک تمرین ذهنی طاقتفرسا است که مناطق مختلف مغز شما را به شدت به چالش میکشد.
- موسیقی و خلاقیت: نواختن یک ساز یا یادگیری یک هنر جدید میتواند بخشهای مختلف مغز را به چالش بکشد.
- معاشرت: گپ زدن با دوستان، بحث در مورد موضوعات یا حتی داستانگویی میتواند به تیز نگه داشتن مهارتهای تفکر کمک کند.
یک تمرین ذهنی در برابر HD
HD حریف سرسختی است، اما علم به ما نشان میدهد که فعالیت ذهنی ممکن است به کند کردن آن کمک کند. در حالی که این یک درمان نیست، مشغول نگه داشتن مغز یک راه ساده و سرگرمکننده برای مبارزه با هانتینگتون است. بنابراین، یک کتاب بردارید، یک پازل حل کنید یا چیز جدیدی را امتحان کنید – مغز شما از شما تشکر خواهد کرد.
بیشتر بدانید
برای اطلاعات بیشتر در مورد سیاست افشای اطلاعات ما، به سوالات متداول مراجعه کنید…
